Dag 25 en 26: van Oberwinter naar Dusseldorf

Op donderdag zijn we weer vertrokken naar de boot. Het was lang onduidelijk hoe laat en wanneer precies we zouden vertrekken omdat Bert voor zijn werk, met de vrachtauto, in Polen zat. Hij moest daar hennen laden maar dat duurde allemaal veel langer dan gepland. Zou het s avonds om 22.00 uur worden of toch s middags om 14.00 uur of misschien wel vrijdagmorgen vroeg? Hij kwam aan in Nistelrode en daar zouden wij, Laura en ik, hem oppikken om gelijk door te rijden naar de boot. Uiteindelijk hoorde ik donderdagmorgen rond 11 uur dat hij er om 16.00 uur zou zijn. Dus als een haas alles ingepakt, het zijn maar een paar dagen dus er is niet zo heel veel nodig. Laura gebeld of ze misschien een uurtje eerder vrij kon krijgen zodat we om 16.00 uur in Nistelrode zouden zijn. Dat kon dus ik ben rond 14.00 uur vertrokken, eerst nog even boodschappen gedaan in Odijk en dan door naar Ede om Laura op te pikken bij haar werk. Om 15.00 uur vertrokken richting Nistelrode. Vlak voor de brug bij Heteren zetten we de CarPlay van de iPhone van Laura aan omdat zij dat fijner vind. We zien op dat moment dat er verderop op de A50 een ongeluk is gebeurd en staan gelijk in de file. De CarPlay stuurt ons op een alternatieve route, via Wageningen en Rhenen naar de A15 en zo weer terug naar de A50. Echter dachten meer mensen dit dus hier deden we ook nog heel lang over. Uiteindelijk waren wij om 17.00 uur in Nistelrode waar een fris gewassen Bert op ons stond te wachten. Hierna doorgereden naar Oberwinter en dat ging prima, zonder files. Om 20.00 waren we bij de boot.

Alles uitgeladen, inclusief de nieuwe accu’s. Samen met Laura heeft Bert ze onderin het ruim weer geïnstalleerd. Nadat we wat gedronken hadden is Laura weer vertrokken naar huis zodat ze nog redelijk op tijd weer thuis was. En wij zijn lekker gaan slapen om morgen aan het laatste stukje van de reis te beginnen.

Vrijdagmorgen hebben we lekker op ons gemak ontbeten. Om 10.45 uur zijn we uitgevaren de Rhein op. De boot starte direct met de nieuwe accu’s dus dat was echt ontzettend fijn. Ook het trapje in de keuken hebben we er weer aangeschroefd, ook dat is weer fijn en veel makkelijker.

We wilden vandaag Dusseldorf halen, daar heb ik een goede haven gevonden. Dat is 104 kilometer varen, van kilometer-paal 639 naar kilometer-paal 743. Dus eerst even uitvinden of dat haalbaar is. Op de Rhein staat een lekkere stroming die we mee hebben dus met een vaartje van 20 kilometer per uur moet dat haalbaar zijn hebben wij bedacht. Op de Rhein is het redelijk druk met ons tegemoet komende vrachtschepen. Zij varen bijna allemaal met een blauw bord. Dat betekend dat je ze aan bakboord moet passeren in plaats van aan stuurboord. Dit is best wel opletten want soms vaart er ook weer een tussen zonder het blauwe bord uit. Maar met de verrekijker erbij is het al vroeg goed te zien waar ze heen gaan.

Rond 14.00 uur heb ik de haven gebeld of ze een plekje hadden. Ze hadden nog net 1 plekje over, het was druk in de haven. Rond half 4 kwamen we in de haven aan en na een beetje gezoek hebben we ons plekje gevonden. Bert was er een heel stuk voorbij gevaren en we konden niet keren dus we moesten achteruit terug varen en inparkeren maar dat ging voortreffelijk. Bert is een goede stuurman en onder het toeziend oog van de havenmeesters lagen we al gauw op een mooi plekje. Het havengebouw lag midden in de haven ook op het water en uit een raam van de bovenste verdieping hielp de havenmeesteres ons naar ons plekje toe. Later bleek dat ze in een rolstoel zat en vandaar niet naar beneden kon. Ze was al aardig op leeftijd maar heel aardig en ze kende zelfs een paar Nederlandse woorden. Heel belangstellend waar we naar op weg waren en na het afrekenen wenst  ze ons een goede reis morgen.