Dag 6

Na een heerlijke nacht slaap in een goed bed, wat kan een mens daarvan genieten!, zijn we om kwart over 8 vanmorgen weer vertrokken. Het eerste stuk weer over mooie bosweggetjes. 

Na ongeveer 2 uur werden we verder gestuurd over de snelweg. Hier is heel goed te rijden en kunnen we 100 rijden. Al gauw werd duidelijk dat we naar Finland rijden.

De startvolgorde was vanmorgen op nummer dus we rijden redelijk vooraan. Bert hoopt nog steeds dat we een tankstation kunnen vinden waar ze lpg hebben dus ik ga weer op zoek via internet. Na wat gezoek had ik er mogelijk een gevonden die ook nog op de route lag. Dus wij daarheen. Helaas hadden ze alleen maar gasflessen voor op de camping. Maar de man achter de kassa wist er misschien wel een in Hasparanda. Daar ging de route toch al heen dus we gaan het proberen. Aangekomen bij dat tankstation hadden ze dus geen lpg helaas.

Dus maar weer verder, echter toen ik weer naar buiten liep zag ik Bert onder de auto bezig met iets wat onder de auto hing, leek wel een tak of zo. Het bleek de kabelbeschermkap te zijn die half los hing. Van naast de auto kon Bert er niet goed bij, het was ook nog eens nat en glad daar. Na een beetje rond zoeken bleek er een autowerkplaats bij het tankstation te zitten met een hefbrug. Wij naar binnen en aan de jongen die daar aan het werk was het probleem uitgelegd. Eerst had hij niet gelijk tijd maar toen we vertelden dat we meededen aan een soort rally en wat voor een auto het was ging hij even overleggen met zijn collega. Samen vonden ze dat ze wel even wilden kijken. Dus de auto waar ze mee bezig waren werd van de brug gereden en de Doe ge kon erop. Samen met Bert heeft hij gekeken er bleken de klipjes afgebroken te zijn. Met een paar tywraps was het probleem zo verholpen en konden we weer verder. .We vroegen wat het kost en ze wilden er niets voor hebben. Ik hed een paar flessen Jagermeister meegenomen voor dit soort situaties dus daar heb ik de jongens er eentje van gegeven! Oh dat is lekker!, was de reactie met 2 lachende gezichten! 🤗😀

Hierna weer de route vervolgd, inmiddels zaten we achterin de middenmoot van de deelnemers. In Finland aangekomen ging het nog een paar honderd kilometer verder over de snelweg. 

Ongeveer 100 kilometer na Oulu, een grote plaats in Finland, gingen we weer over naar de kleinere wegen. Daar lag op veel plaatsen nog veel restsneeuw en ijs op  We reden achter een 7 tal collega's die aardig doorreden aan. Dit schiet lekker op zei Bert nog! Ik vond het doodeng maar ja. 

Opeens zagen we koplampen die aan de linkerkant van de weg richting ons schenen. Oh jee, zei Bert, dat is niet helemaal goed gegaan. En inderdaad lag er eentje op zijn kant in de greppel! Wij reden achteraan en waren dus als laatste ter plaatse. We zijn gelijk gestopt en gaan kijken of we konden helpen. De bestuurders waren er net uit en hadden allebei gelukkig niets, alleen enorm geschrokken. Ze waren iets naast de weg terecht gekomen en 2x rondgetolt en toen op de zijkant in de berm terecht gekomen. 

En dan komt dus het hele helpen op gang, echt mooi om te zien! De ene heeft een lier voor op de auto, de andere spanbanden,weer een ander zet waarschuwingslichten op de weg. Er worden auto's op de weg gezet om overig verkeer tegen te houden. 

De lier werd aan de onderkant van de auto gedaan en hup, hij stond weer op 4 wielen. Vervolgens aan de achterkant vastgemaakt en proberen om hem eruit te trekken Dit ging in eerste instantie niet omdat de weg echt spiegelglad was en de trekkende auto verschoof! Wat doe je dan? Nou gewoon een paar spanbanden aan elkaar en om een boom achter de auto! Nu ging het beter en na enige tijd en een beetje sneeuw wegscheppen kwam de auto in beweging en uiteindelijk weer op de weg. De schade viel gelukkig mee en hij kan zelf nog gewoon verder rijden. Het was inmiddels 20.00 uur en nog 200 kilometer naar het hotel. 

Wij hebben hierna besloten om zo snel en veilig mogelijk naar het hotel te rijden. Dus geen bosweggetjes meer waar nog een berg ijs op ligt. Via de snelweg komen we rond half 11 aan in het hotel in Tampere.

Al met al was het weer een leuk dagje, met voor Bert een soort brandweeroefening maar dan in het echt!

Tot morgen!