Van Port de Savoyeux naar Port de la Maladiere en door naar Corre
7 augustus 2019 - Port-sur-Saône, Frankrijk
Het filter voor de generator zou tussen 9 en 10 komen dus ik ben eerst op de fiets boodschappen gaan doen. Het was ongeveer 5 kilometer fietsen in een heuvelachtig landschap. Het was heerlijk fris zo in de ochtend dus echt geen straf. Alleen kennen ze in Frankrijk niet zo veel fietspaden dus fiets ik langs een provinciale weg. In de winkel al mijn boodschapjes bij elkaar gezocht en daarna weer terug naar de boot met volle fietstassen. Het brood had ik rechtop in de tas gezet, zoals Fransen dat ook doen. Echter halverwege brak hij af en kon ik de helft van de straat oprapen.
Aangekomen bij de boot was het filter er natuurlijk nog niet, zoals zo vaak in Frankrijk, met de Franse slag. We hadden dus alle tijd voor een uitgebreid ontbijt. Het begon ondertussen al aardig warm te worden, je zweette al bij het niets doen! Na het ontbijt ging Bert nogmaals kijken of het filter er al was en heb ik ondertussen de boot opgeruimd. Het filter was er nog steeds niet dus dan nog maar een kopje koffie gedronken. Rond half 12 kwam de havenmeester zelf het filter brengen. Bert heeft het er gelijk opgezet en de generator doet het weer. Weer een klusje klaar!
Nu gauw verder, anders is er een dag verloren. Rond 12 uur hadden we de gang/vaart en hadden we 6 sluizen en weer een tunnel voor de boeg. De sluizen gaan ondertussen behoorlijk goed. Alleen bij eentje heeft Bert iets te dicht langs de kant gevaren bij het uitvaren en een fender helemaal open gescheurd. Gelukkig hebben we nog reserve achterop de boot zitten dus die heb ik op de plek van de kapotte gehangen. Ook de tunnel ging weer prima. Bij deze was er een hele lange ‘opvaarlaan’. Dit was wel heel erg mooi.
Tijdens het varen liep de temperatuur van de motor meer op dan normaal. Bert denkt dat de buis voor het koelwater opzuigen verstopt zit. Hij hoop dat het vannacht, als we stil liggen weer naar beneden zakt zodat we er morgen geen last meer van hebben.
Net na de tunnel was de haven waar we wilden liggen. Bij aankomst stonden er al 2 Engels sprekende heren klaar om te helpen met de touwen. Later bleek dat dit 2 vrienden uit New Zeeland waren die samen met hun vrouwen hier de zomer doorbrengen op hun boten. We hebben even een praatje gemaakt, ze hadden al gauw door dat wij uit Nederland kwamen omdat wij zo goed Engels spraken. Ik vertelde dat we naar Nederland aan het varen waren en via het Canal des Voges wilden varen naar de Moezel. Volgens de heren was dit een spannend idee omdat de diepgang op dit canal erg laag is. Volgens mijn informatie is een diepgang van 1.60 cm toegestaan. Wij hebben 1.20 cm dus dat moet lukken volgens mij. Zij zijn er deze zomer ook doorgevaren en vonden het er erg ondiep. Van de ene Kiwi, zoals ze mekaar noemden, kreeg ik een kaart doorgestuurd met alle stremmingen in Frankrijk. Een stukje van het Canal des Voges is oranje op dit moment. Het is vanaf Corre naar Toul nog 120 kilometer varen. Dus morgen op naar Corre.
De volgende ochtend regent het pijpenstelen, net Nederland! Geen weer om naar de bakker te gaan dus heb ik een paar afbakbroodjes in de oven gedaan. Onder onze kap toch buiten ontbeten en daarna regende het nog steeds. Het kwam echt met bakken uit de hemel zetten. We hadden geen zin om met zulk rotweer te vertrekken en besloten om te wachten of het later op de dag droog zou worden. We hebben lekker zitten niksen, ik met een Libelle en Bert met zijn telefoon. En nog een lekker kopje koffie erbij.
Rond 12 uur klaarde het wat op en zijn we alsnog vertrokken. Op naar Corre. Onderweg was het afwisselend droog, motregen, iets hardere regen en stortregen. We hebben het allemaal voorbij zien komen. Varen met regen geeft niet zo goed zicht dus wil Bert graag het middelste raam open. Het nadeel hiervan is dat het inregende. Maar hier hebben we wat op gevonden, met een stuk zeil hebben we een soort van afdakje gemaakt met een emmer aan de zijkant waar het water in kon lopen. Aan het einde van de dag zat er bijna 9 liter water in de emmer!
Het grote voordeel van varen op een regenachtige dag is dat er bijna geen andere idioten aan het varen zijn! Bij de sluizen dus geen andere boot te bekennen en allemaal gaan ze gelijk aan het werk voor ons. De meeste moeten eerst leeg lopen maar dit gaat heel snel dus we konden ze in vlot tempo nemen. Enige minpuntje was dat er witte rook of stoom uit de motor kwam, dit hebben we nog niet eerder gezien. Bij vertrek nog niet maar na een paar uur begon het. Verder loopt de motor als een zonnetje dus we staan een beetje voor een raadsel wat het is. Bij aankomst in de haven heeft Bert alles nagekeken, de olie, koelwater, oliefilters en koelfilters. Er is niets te ontdekken. Alleen de startaccu’s zijn waarschijnlijk kapot, ze stinken naar rotte eieren. Het starten gaat ook moeizaam maar dat is te omzeilen door daarvoor andere accu’s te gebruiken. Morgen proberen we weer of het beter gaat.
Rond half 5 waren we bij sluis nummer 1 en voeren we de haven van Corre binnen. Dit is het einde van de Saône. Morgen gaan we verder op het Canal des Voges.
Nadat we helemaal geïnstalleerd waren las ik even mijn mail en zag ik een mailtje van de Kiwi. Hierin stond dat het Canal de Voges op maandag 12 augustus om 07.00 uur dicht gaat voor alle scheepvaart. Zaak dus om er zo snel mogelijk doorheen te varen. We hebben hier in Corre nog even weer wat boodschappen gedaan, alvast brood voor morgenvroeg en beleg, dat gaat best snel erdoor. De fietsen weer op de boot en alles in paraatheid gebracht om morgen vroeg te kunnen vertrekken.
