Van Macon naar Verdun sur le Doubs

Vanmorgen hebben Thera en ik eerst boodschappen gedaan en brood gehaald. Vandaag hadden we de auto nog tot onze beschikking dus hebben we gelijk boodschappen voor een paar dagen gedaan. Dan hoeven Bert en ik de komende dagen niet op zoek naar etenswaren behalve brood. Dit is echter geen probleem want in ieder dorpje is een boulangerie. 

Hierna hebben we het ontbijt lekker op het dek opgegeten. Na het ontbijt is de stoel van Petra gesneuveld dus die hebben we maar gelijk achtergelaten bij de vuilnis hier in de haven. Het plan was dat we tot Tournus zouden varen en dat Thera en ik dan van boord zouden gaan om terug te fietsen naar de auto. Vanaf deze plaats loopt een mooi fietspad langs de Saône terug naar Macon, ongeveer 30 kilometer fietsen.

Dus zijn we vertrokken met z’n vieren en onderweg hebben we op de boot lekker koffie gedronken met een heerlijk Frans gebakje. Het was ongeveer 2 uurtjes varen dus we konden lekker relaxen. Onderweg kwam Bert op het idee om een verloopstuk te maken wat we de avond daarvoor moesten lenen in de haven van Macon. Eerst wilden we er een kopen maar na een beetje snuffelen in de kastjes kwamen we een mandje met heel veel stekkers tegen en daar zaten gewoon de goede tussen. Dus met een uurtje knutselen van Bert hebben we nu ons eigen verloopstuk!

Aangekomen in Tournus lag de haven, bestaand uit een ponton in de rivier, dubbel vol. Dus met 2 schepen naast elkaar. Dit was dus geen mogelijkheid om hier even aan te leggen en de fietsen van boord te halen want dan zouden we over 2 andere schepen heen moeten. Voor de haven was een aanlegsteiger voor passagiersschepen. We besloten om hier even aan te leggen om de fietsen eraf te halen en te vertrekken. Zo gezegd, zo gedaan. We hadden echter de fietsen nog maar net eraf en wilden net wegfietsen of er kwam een busje aanrijden met een boze meneer erin dat we daar niet mochten aanleggen. Hij zei: ik geef je 3 minuten om te vertrekken. Op ons antwoord dat we juist wilden weggaan volgde een hele tirade over brutale Nederlanders enzovoort. Thera en ik zijn maar gauw weggefietst en lieten de boze meneer aan Bert en A3! Die overigens gelijk weer vertrokken dus volgens ons heeft die man zich druk gemaakt om niets! Op de foto zie je het blauwe busje net aankomen.

Thera en ik hebben heerlijk langs de Saône gefietst, lekker in het zonnetje met de wind in de rug. Het was een prachtig fietspad. Onderweg zijn we even gestopt om in de schaduw een lekker broodje te eten wat we hadden meegenomen. Heel gezellig zo, als zussen onder elkaar.

Weer aangekomen in Macon hebben we de fietsen achterop de auto gebonden en zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe stoel. Eerst bij de winkel waar we die ochtend waren geweest want wij dachten dat we daar tuinstoelen hadden gezien. Dat klopte ook inderdaad echter waren het geen inklapbare stoelen. Dus moesten we opzoek naar een tuincentrum. Dat was op weg naar Verdun sur le Doubs zodat we nauwelijks hoefden om te rijden. Hier hadden ze veel stoelen maar niet de opklapbare stoelen zoals wij wilden. Wel stond er een hele fijne stalen stoel die ook lekker zat. Dus deze hebben we meegenomen. Hierna door naar Verdun sur le Doubs.

Na een klein half uurtje rijden kwamen we in dit dorpje uit. De haven hebben we al snel gevonden en net als wij de auto hebben geparkeerd komen A3 en Bert al aanvaren. De haven baas rende al naar beneden om te helpen met aanleggen dus ik ben maar gelijk naar de Capitainerie gelopen om ons aan te melden en te betalen voor de nacht. A3 en Bert hebben zonder problemen het laatste stuk gevaren inclusief 1 sluis. Conclusie is dus dat A3 ook geslaagd is als matroos! Om dit feit te vieren hebben we maar weer een wijntje gedronken.